Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Μάϊος


Μόλις μπήκα στο σπίτι χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν η Ε., φίλη πες αδερφή, "πάμε να περπατήσουμε;" ρώτησε.

Αφήσαμε τ αμάξι στην Μαυρώτισσα και πήραμε να περπατάμε. Ο ήλιος έδυε από την πίσω μεριά του βουνού και έριχνε το τελευταίο του φως στα χωριά απέναντι. Δυό τρία συννεφάκια, μικρά παιδιά, ξεχάστηκαν να παίζουν στο γαλάζιο χρώμα το ανοιξιάτικο, ξεχάστηκαν κ´ οι μάνες τους να τα φωνάξουν φλυαρώντας με τις φίλες τους, τόσο ωραία που ήταν έξω.

Ανασαίναμε και απ τα πνευμόνια μας έμπαινε μέσα η άνοιξη. Πότε πρόλαβε σε μια βδομάδα και κυρίευσε τα πάντα το πράσινο; Μύριζε υγρή η φύση, γεμάτη από εκρήξεις φυτών και φύλλων. Πηγαίναμε, σιωπηλά μεθώντας με την μυρωδιά ετούτη. Ένα πουλί μας ακολουθούσε με το κελαηδιστό του τραγούδι. Ψηλώσαμε ως εκεί πάνω και το καλησπερίσαμε, εκείνο γέλασε, πετάξαμε ψηλά γελώντας και εμείς.

Πηγαίναμε, πηγαίναμε, σωπαίναμε και σταγόνα-σταγόνα θεραπεύαμε την ψυχή μας. Γαλήνευε το μέσα μας και όλα μας χαρίζανε χάδι παιδικό. Βήμα-βήμα χορταίναμε την ομορφιά και την ευγνωμονούσαμε σιωπηλά και συγκινημένα.

Στην επιστροφή σουρούπωνε, γλυκιά ώρα και λίγο θλιμμένη, το φεγγαράκι ανέτειλε ασημένιο , η δύση πάνω απ το Μαύροβο έχυνε ρόδινο φως στον ουρανό, τα σύννεφα-στολίδια γίνανε σιέλ,  ένας αργυροπελεκάνος μάζευε τις σκιές που πέφτανε στη λίμνη και έπαιζε ατρόμητα μαζί τους.

"Τόσο σοφά και στην ώρα τους όλα, το φεγγάρι κάθε βράδυ βγαίνει στον ουρανό, ο ήλιος κάθε πρωί, ή άνοιξη κάθε άνοιξη, τόσο όμορφα..." μονολόγησε η Ε. και στέναξε ανακουφισμένα.

Όταν μπήκα στο σπίτι, έξω είχε νυχτώσει και εγώ είχα ξαναγεννηθεί. Έβγαλα το χαρτάκι απ' το ημερολόγιο και διάβασα το στιχάκι:

"Ο Μάιος μας έφτασε
εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε
παιδιά στην εξοχή".


6 σχόλια:

  1. Ανακούφιση και για μένα που δεν σας ακολούθησα,μόλις ένιωσα πως ήμουν και γω εκεί.Σ ευχαριστώ για αυτή την Άνοιξη ,την ένιωσα λίγο μέσα μου.Πολλά φιλιά Ανοιξιάτικα .Νίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη, κοίτα να γίνεις γρήγορα καλά και να χαίρεσαι,άντε:)))

      Διαγραφή
  2. Καλό μήνα!
    (Με το κείμενο, ήρθαν κι οι μυρωδιές του περιπάτου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ που ξέρεις τα πολλά ( και οσμίζεσαι τα περισσότερα)!
      Καλός νάναι Τσαλ μου :)

      Διαγραφή
  3. Βλέπεις καλή μου Ντίνα τι εύκολο είναι να ξαναγεννηθεί κανείς; Φτάνει μια παρότρυνση φίλης «πες την κι αδερφή»… μια ανάσα άνοιξης με εκλεκτούς συνοδοιπόρους και... «σταγόνα-σταγόνα» θεραπεύεις ακόμη κι αυτή την ψυχή που πάνε να μας την βγάλουν…

    Ταξίδεψα κι εγώ μαζί σας… λίγο πιο πίσω φυσικά, αλλά τα ένοιωσα όλα!

    Να’ σαι καλά, φίλη μου κι ευχαριστώ για τον περίπατο στα μέρη σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ σπουδαίο πράγμα
      (το λέει και το τραγούδι)
      :)

      Διαγραφή

Κερνάω κουβεντούλα...