Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Χριστουγεννιάτικη ευχή.




Διάβασα χθες στο φειζμπουκ κάτι που  μου πολύ άρεσε ·μια @φίλη έχασε το πορτοφόλι της, πήγε στην αστυνομία, της είπανε να το ξεχάσει και να ξεκινήσει ενέργειες για νέες ταυτότητες, κάρτες κλπ, οκ κατάπιε την πίκρα της, πήγε σπίτι της και το βραδάκι δέχτηκε αίτημα φιλίας από άγνωστο προφίλ, το οποίο την ενημέρωνε πως βρήκε το πορτοφόλι της και έδινε οδηγίες  παράδοσης-παραλαβής.  Και το παρέλαβε. Άθικτο. Στην Αθήνα του 2017.

Δεν είναι μία πολύ ωραία χριστουγεννιάτικη ιστορία;  Δεν ανοίγει ένα χαμόγελο μέσα στο στήθος σας; Δεν σας μοιάζει σαν να πραγματοποιούνται ευχές όπως οι παρακάτω;
«Αυτά τα Χριστούγεννα, κάποιος να σας κάνει μια τόσο σφιχτή αγκαλιά, που όλα τα σπασμένα μέσα σας να κολλήσουνε για πάντα» ή,
«σας εύχομαι να μην σας ραγίσει κανείς την καρδιά ποτέ» καθώς και «σας εύχομαι να μπορείτε να αγαπάτε- τους ανθρώπους και τα Χριστούγεννα»

Οκ κάνω ένα βήμα πίσω, το ξαναδιαβάζω για να αφαιρέσω λίγη άχνη και ελάχιστη χρυσόσκονη..,

..και μετανιώνω. Δεν θα πειράξω τίποτα. Αγαπάω και την γλύκα των γιορτών και την καλοσύνη των ξένων. Εύχομαι να γεμίζει η μύτη σας άχνη, να φταρνίζεστε, να γελάτε  και να σας κάνουν μεγάλες αγκαλιές. Και ό άγιος με τα κόκκινα να σας φέρει ό,τι επιθυμείτε.

Καλά Χριστούγεννα.