Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Σεπτέμβριος





Ο Αύγουστος φεύγοντας μας δώρισε  γενναιόδωρα μερικές από τις πιο όμορφες μέρες του χρόνου. Ξαφνικά ο ήλιος γλύκανε και άρχισε να χύνει φως χρυσό και φωτεινό και οι αχτίδες του, χαϊδεύουν τα μαλλιά, το δέρμα και το πρόσωπο. Τα χρώματα λες και  ξυπνήσανε απ’  την καλοκαιρινή τους ραστώνη, τινάξανε την καυτή σκόνη  από πάνω τους και βάλθηκαν  να μας ξαφνιάζουν, παιχνιδίζοντας  κάτω από έναν  ουρανό που μοιάζει με τρυφερό παιδικό σιέλ χαμόγελο.

Ο Σεπτέμβρης μπήκε και κείνος καλοδιάθετος. Ξαφνικά θυμηθήκαμε συναισθήματα ξεχασμένα· χαιρόμαστε χωρίς εμφανή λόγο και χαμογελάμε ευτυχισμένα, «καλό μήνα» ευχόμαστε και η ευχή, σαν κάποτε, βγαίνει απ’ το φυλλοκάρδι μας μέσα, χωρίς δισταγμό και φόβο κανένα. Μόνο οι ακρογιαλιές και οι θάλασσες απέμειναν να μας γνέφουν  και να μεταμορφώνονται σε  μια ανάμνηση, όμορφη και νοσταλγική, γεμάτη γλυκό φως και  ήρεμη επιθυμία..

Photo: Τάνια Κολέσκα