Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Σάββατο,18 Φλεβάρη 2012.

Σηκώθηκε από το κρεββάτι με δυσκολία·μόλις που έφτασε μέχρι την κουζίνα. Σύρθηκε στον καναπέ με το τσάι να αχνίζει μπροστά της και έπιασε το τηλέφωνο·"δεν την παλεύω σήμερα" σκέφτηκε με απελπισία. Η μισάωρη φλυαρία στο τηλέφωνο δεν την βοήθησε να βγεί από την κινούμενη άμμο της δυσφορίας. Ξαναξάπλωσε και προσπάθησε να διαβάσει,αδύνατον...Οι γραμμένες λέξεις δεν μπόρεσαν να την πιάσουν απ το χέρι και να την βάλουν στο παιχνίδι τους. Αναπόλησε καλοκαίρι,θάλασσες βουνά...Την άνοιξη δεν θέλησε να την ενοχλήσει,ούτε με την σκέψη της. Φοβήθηκε μήπως την νευριάσει και δεν έρθει στην ώρα της, τώρα που την έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά...



2 σχόλια:

  1. Σε νιώθω, τα ίδια κι από εδώ μεριά.

    Να 'ξερες τι μου θύμισες με την επιλογή της φωτογραφίας. Μια παλιά μου ανάρτηση... σ' ευχαριστώ γι' αυτό!

    Να ξημερώνεις όμορφα!

    Πιστεύω πως η άνοιξη περιμένει να την γαργαλήσεις. Σαν να ακούω ήδη τα γέλια σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κοπέλα με το καναρινί φόρεμα,
    Σε ευχαριστώ που εξαφάνισες το:"μηδέν σχόλια"...δεν αρέσουν σε κανέναν τα δυσάρεστα,ειδικά σ αυτήν την υπέρτατα δύσκολη εποχή...

    Καλό ξημέρωμα καλή μου..και ναι, "οι κερασιές θ ανθίσουν και φέτος"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κερνάω κουβεντούλα...