Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Το όνομά μου.


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που προσπαθούσε να μάθει τον κόσμο μέσα από τα βιβλία. Διαβάζοντας λοιπόν ,αγάπησε ένα όνομα:

Αγράμπελη…

Τι εντύπωση του έκανε και γιατί το αγάπησε τόσο, κανείς δεν θυμάται πια. Ωστόσο θυμάμαι καλά ότι ήθελε κάπου να βάλει αυτό το όνομα.

Στην αρχή, σκεφτότανε να κάνει μια κορούλα με το όνομα αυτό. Δεν έγινε όμως έτσι ακριβώς, γιατί απέκτησε έναν υπέροχο και αγαπημένο γυιό.( Ώρα του καλή και καλοτάξιδος ο δρόμος του νάναι.)

Κατόπιν σκέφτηκε, ότι θα μπορούσε ίσως να γράψει ένα βιβλίο και να το ονομάσει με το αγαπημένο όνομα…Βιβλίο όμως δεν έγραψε…

Και τα χρόνια περνούσαν..
Το όνομα συνέχισε να στοιχειώνει μέσα του...

Το κοριτσάκι, που Πολύ Αγάπησε ένα Όνομα, δεν έμαθε την ζωή μόνο απο τα βιβλία αλλά ευτυχώς και απο την ίδια την ζωή που είναι μεγάλη…και απρόβλεπτη..με κάτι υπέροχες στροφές που στην αρχή φαντάζουν δύσκολες μέχρι να καταλάβεις οτι ο λόγος που συμβαίνουν είναι για την αποκάλυψη του "παρακάτω σε περιμένουν θαυμαστά πράγματα"...


Και όπως βλέπετε, η Αγράμπελη, βρήκε τελικά έναν χώρο για να υπάρξει…
Νάμαι λοιπόν, με το αγαπημένο όνομα σε αγαπημένο χώρο, ολόδικό μου και μάλλον(όπως θάθελα) και ολόδικό σας φίλοι του διαδικτύου…

Καλησπέρα σας…

6 σχόλια:

  1. Αγράμπελη δεν έλεγαν και την αγαπημένη του Μέλιου στο "Ενα παιδί μετράει τ' άστρα" του Λουντέμη;
    Όνομα με ιστορία στα σίγουρα. Καλησπέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένα μουσικό δώρο από το φίλο σου το λύκο για να στολίσεις μια γωνιά του καινούργιου σου σπιτικού.

    Υ.Γ και οι στίχοι του τραγουδιού:

    Λέγ΄ η αγράμπελη η μυριανθισμένη,
    στον άγριο πλάτανο που τη θωρεί.
    και με τον ίσκιο του συχνοδιαβαίνει
    πάντοτε πάνω της, βράδυ κι΄αυγή:

    "Δέντρο περήφανο μες στον αέρα,
    τα φύλλα, οι κλώνοι σου, θρασομανούν,
    βρίσκεις στενόχωρη, τώρα τη σφαίρα,
    τ΄άστρα, τα σύγνεφα, δε σε χωρούν.

    "Τρέχει απ΄τη ρίζα σου νεράκι κρύο,
    βυζαίνεις άκοπα την καταχνιά,
    κι΄εμένα ζήλεψες, σύ το θηρίο,
    γιατί με πότιζε, λίγη δροσιά.

    Ξανθή μ΄αγράμπελη, τι με φοβάσαι,
    θέλεις να σέρνεσαι, παντ΄ορφανή,
    μονάχη σου έρημη, τη νύχτα νάσαι.
    Νάχεις για κλίνη σου, λιθάρια γή.

    Στυλώσου επάνω μου, στην αγκαλιά μου,
    γένου βασίλισσα κι εγω θρονί.
    Κι΄ένωσε τ΄άνθη σου, με τα δικά μου, καθ΄άλλο λούλουδο, να σε φθονεί.

    Καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλορίζικηηηη!!!
    Αγράμπελη!! Μοναδικό όνομα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. την ίδια σκέψη με την κοπτοραπτού είχα κι εγώ! λατρεύω αυτό το βιβλίο, και το κοριτσάκι-σπουργίτι με αυτό το όνομα...
    νικημένο σύμβολο...
    για ένα αήττητο παιδί...

    θα 'ταν ωραίο να μας μάθεις και λίγο για την αγράμπελη: πού, πότε ανθίζει

    και να μας πεις και για σένα πώς άνθισες, τι αγάπησες...

    νομίζω είσαι έτοιμη να το κάνεις!
    κι εμείς είμαστε εδώ για να σ'ακούσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς την άγράμπελη μας....Με γεμισες χρώμα και νοσταλγία.
    Φιλί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @koptoraptou:
    αυτήν ακριβώς την Αγράμπελη,ή μάλλον τ'όνομά της, κουβαλάω μέσα μου καιρό τώρα!Μοναδική κοπτοραπτού ,πόσο εύστοχη πάντα είσαι...Καληνύχτα...

    @Λύκε μου,
    μετά από μια πολύ δύσκολη για μένα μέρα,φαντάζεσαι πόσο ευχαριστιέμαι το
    μουσικό (και όχι μόνο) δώρο σου!Πολύτιμη και αγαπημένη η φιλία σου...Την αγάπη μου...

    @Μαριάνα μου
    σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου! συγχαρητήρια για την νίκη που έμαθα ότι πέτυχες! Πίστευα στην δύναμη μέσα σου!Ώρα σου καλή...
    @ ο/η
    Σ ευχαριστώ που είσαι έτοιμη και πρόθυμη να μ'ακούσεις! Τι μεγάλη τύχη για μένα! Να είσαι πάντα καλά...
    @δήμητρα
    Καλησπερα...Χαίρομαι για τα χρώματα που είδες! Ζαχαρένιο φιλί στέλνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κερνάω κουβεντούλα...