Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Γαλακτομπούρεκο.



Ας ξεκινήσουμε με τα υλικά:

 Για την κρέμα:
1 λίτρο γάλα φρέσκο,
4,5 κουταλιές της σούπας (γεμάτες) ρυζάλευρο (piccolino)
4.5 κουταλιές της σούπας (γεμάτες) ζάχαρη
2 κρόκους αυγών
1 κουταλάκι βούτυρο φρέσκο
2 βανίλιες

Αναμιγνύω το ρυζάλευρο με την ζάχαρη και το διαλύω σε ένα μπολ με λίγο από το γάλα μου.
Σε ένα άλλο μπολ, χτυπάω τους 2 κρόκους,με λίγο γαλατάκι,τόσο ώστε να είναι ρευστό το μείγμα.Ρίχνω το υπόλοιπο γάλα σε κατσαρόλα ( με αντικολλητικό πάτο αν προτιμάτε),ανακατεύω μέσα το διαλυμένο ρυζάλευρο-ζάχαρι καθώς και το μείγμα με τα αυγά-γάλα.Προσθέτω το βούτυρο και ανακατεύω συνεχώς σε χαμηλή φωτιά έως ότου η κρέμα πήξει Δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ σφιχτή,μα ούτε και πολύ ρευστή όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία.Τελειώνοντας,προσθέτω και τις 2 βανίλιες,ανακατεύοντας πάντα.
Επίσης χρειάζομαι:
400-500 γρμ.φύλλο κρούστας (εγώ χρησιμοποιώ Βηρυτού).
Λυωμένο βιτάμ και μια ιδέα φρέσκο βούτυρο αγελαδινό Αγνό,για την επάλειψη του φύλλου.


Στρώνω στο ταψάκι μου ένα-ένα τα φύλλα αφού τα αλείψω με το λυωμένο βούτυρο και αφού χρησιμοποιήσω την μισή περίπου ποσότητα,ρίχνω μέσα την κρέμα μου και σιγά-σιγά αρχίζω και την σκεπάζω με τα υπόλοιπα φύλλα,συνεχίζοντας την ίδια διαδικασία.



Με κοφτερό μαχαίρι,χαράζω σε κομμάτια στην επιφάνεια.


 Ψήνω στους 200 βαθμούς Κελσίου.Tην πρώτη μισή ώρα το γλυκό είναι σκεπασμένο (ελεύθερα) με αλουμινόχαρτο,την δεύτερη μισή,χωρίς αυτό.


Και τώρα το σιρόπι:
Σε μια κατσαρόλα,βάζω να βράσουνε σε δυνατή φωτιά 2,5 κούπες (αυτές τις μεγαλούτσικες που πίνουμε νεσκαφέ),γεμάτες ζάχαρη, με άλλες 2 (όχι ξεχειλισμένες) νερό,καθώς και τον χυμό από ένα μέτριο λεμόνι.Μόλις το σιρόπι πάρει βράση,χαμηλώνω την φωτιά (στο 2) και το αφήνω να σιγοβράζει για 15 λεπτά περίπου.Δοκιμάζοντας με την ξύλινη κουτάλα,πρέπει οι σταγόνες να έχουνε ουρά.Προσοχή,μην το αφήσετε για πολύ,θα σας πήξει και θα καραμελώσει όταν κρυώσει!


Όταν θα σιροπιάσετε, το γλυκό θα πρέπει να είναι κρύο και το σιρόπι ζεστό,αμέσως μόλις το βγάλετε από την φωτιά.Σε αυτήν την φάση κόβετε τελείως τα χαραγμένα κομμάτια για να εμποτιστεί καλά το γλυκό σας.

Γίνεται τόσο νόστιμο που θα φαγωθεί  σίγουρα φρέσκο,όπως άλλωστε  και του αξίζει:))

Καλή επιτυχία!

Πολύ επιθυμώ να  αφιερώσω αυτό το πόστ, στον Γιώργο και την Κική,που συχνά-πυκνά με εμπνέουν με τις συνταγές τους και με βάζουνε στην διαδικασία του μαγειρέματος,με επιτυχημένα πάντα αποτελέσματα!
Τους ευχαριστώ και εγώ και οι φίλοι μου που μαζί απολαμβάνουμε τις νοστιμιές τους...

26 σχόλια:

  1. Ευχαριστώ πολύ Ντινούλι για τη γλυκιά αφιέρωση!!!
    Κι εγώ επιθυμώ ένα τεράάάάάάάστιο κομμάτι από το υπέροχο γλύκισμα σου, να συνοδεύσω τον καφέ μου :)
    Έφτιαξα πρόσφατα (πριν 10 μέρες) 2 ταψάκια. Στην κρέμα χρησιμοποιώ συνήθως ψιλό σιμιγδάλι, που όντως την κάνει σφικτή. Έχω την εντύπωση οτι το ρυζάλευρο θα την κάνει πολύ περισσότερο φίνα και ντελικάτη!!!! Έχω φύλλο κρούστας στο ψυγείο, οπότε θα υλοποιήσω τη συνταγή σου ΑΜΕΣΑ !!
    Φιλιά πολλά
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωωωωωω!!!!! Κυρία μου! Ευχαριστώ και υποκλίνομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σερβίρεται ζεστό-ζεστό, αμέσως μετά το σιρόπιασμα!
    [Με αποτελείωσες...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το γαλακτομπούρεκο αντιπροσωπεύει τον χαρακτήρα της δημιουργού του!!!!
    Ας ξεκινήσουμε :Όραση,
    χάρμα οφθαλμών!!!Το βλέπεις να σε προκαλεί και να μη μπορείς να του αντισταθείς.
    Αφή:Ακουμπάς το δάχτυλο στην επιφάνεια του,η κρούστα φύλλου,τραγανή, χίλια μικρά κομματάκια γίνεται για να σ ευχαριστήσει.
    Γεύση:Δεν μπορείς να αντισταθείς....όταν με την πρώτη μπουκιά,νιώθεις την βελούδινη κρέμα του να σου γαργαλάει ,την γλώσσα,τον οισοφάγο...θέλεις να τελειώσεις το κομμάτι και παρακαλάς την οικοδέσποινα για δεύτερο,τρίτο..
    Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεδηλωμένος γλυκατζής,απλώς τα γαλακτομπούρεκα δεν τα κυνηγάω,μου φαίνονται πολύ λιγουριάρικα,ας αφήσω το μερίδιο μου σε άλλον λιχουδη μπλογκοφίλο:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δικαιούμαι και το κομμάτι του φίλου VAD.
    Τι το έβαλες κορίτσι μου στην μόστρα;
    Ανοίγω εκεί, γιαλιστερό, κλείνω εκεί πάλι, τραγανό.
    Άλλαξε ποστ να σωθούμε.
    Άχ και να είχα το κομμάτι!!!

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωραία, μιας και δεν το πετυχαίνω σχεδόν ποτέ, θα πάρω το μισό :-) από εδώ να ευχαριστηθώ.

    Καλό βράδυ
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το έφτιαξα χθες βράδυ και έγινε όπως το είχα φανταστεί : ΦΑ ΝΤΑ ΣΤΙ ΚΟ!!! Η καλύτερη κρέμα ever!!!!!!!!
    Σας ευχαριστώώώώώώώώώώώώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Aπαπα!
    Μετά και την κατάθεση - ύμνο του ειδικού (Γιώργης), προβλέπω το γαλακτομπούρεκο θα γίνεται συνταγή σε κάποιο γνωστό και μη εξαιρετέο μπλογκ.
    Μέχρι να γίνει αυτό όμως καλό είναι να "χτυπήσουμε" κανά ταψί...
    (Για την έμπνευση και μόνο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ηφαιστίωνα,
    Ναι η κακούργα..καταλαβαίνω τον πόνο σου!Μήπως να κανονίζαμε καφεδάκι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Στέλλα μου,
    :))
    (Δεν σε σταμάτησε η βροχή;...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιώργο μου,
    όπως το φαντάστηκες!Φίνα και ντελικάτη...Χαίρομαι με τον ενθουσιασμό σου φυσικά!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κική
    φιλότιμες προσπάθειες!
    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αχ βρε καμηλιέρη μου...
    Μακάρι να μπορούσα να σου το σερβίρω έτσι!
    Φιλιά πολλά...
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ν.
    Κρύβε λόγια κοπελιά!
    Φιλί μεγάλο...
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Vad,
    Κάτι σου "μύρισε" μάλλον Βασίλη μου και μπήκες,χαχα!
    Μιαν άλλη φορά!
    Καληνύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θαλασσένια μου,
    Ξέρεις πόσους έχω "καταστρέψει";Πρώτη και καλύτερη,την αφεντιά μου!
    Φιλιά καλή μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Βάσια μου,
    Στην διάθεσή σου για βοήθεια...Αν επιθυμείς βεβαίως έτοιμο,κάνε μια βολτίτσα από τα μέρη μας!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κούκε μου,
    Αυτό,ούτε στα πιο τρελά του όνειρα...Βάζω το ταψί,βάλε την έμπνευση!

    :))

    (βρε το γαλακτομπουρεκάκι μου...)

    Φιλιά πολλά και χαμόγελα ευτυχίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Η κατάσταση μας είναι δύσκολη! Δεν πρέπει ούτε να κοιτάμε τις φωτό ούτε να διαβάζουμε τις συνταγές.
    Υπάρχουν παρενέργειες, όπως, τρέχουν τα σάλια μας, ανοίγουν οι κόρες των ματιών, νιώθουμε την ανάγκη να τρέξουμε στο ζαχαροπλαστείο...
    Καλή βδομάδα...συρωπιαστή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ηφαιστιωνάκι μου,
    κανείς δεν παχαίνει παρά την θέλησή του βρε κουτό...
    φιλάκια πολλά!
    (εύχομαι να μην το μετανιώσεις!)
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σοφούλα μου,
    Μόνο αυτό μπορώ να κάνω (δυστυχώς;)
    να σας δείχνω φωτογραφίες!
    Φιλιά πολλά καλή μου,και πολλές ευχές για μια καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δηλαδή μπορώ να τρώω τον άμπακο και χωρίς τύψεις και να μην παχύνω;;;
    Ποιό το καθήκον της θέλησης;;; χαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κερνάω κουβεντούλα...