Όταν, μικρό παιδί διάβασα το βιβλίο του Ηλία Βενέζη "Νο 31328",έκλαιγα για μια βδομάδα.Το ίδιο συναίσθημα,ήρθε να με ξανασυναντήσει,μόλις αντίκρυσα την εικόνα της Πλατυτέρας μέσα στην Αγιά Σοφιά....
...ανάμεσα στα σύμβολα από το Κοράνι...
...και ενώ μια αμέριμνη γάτα,τριγύριζε ανενόχλητη,μέσα στην πιο "βιασμένη" εκκλησία του κόσμου,που τώρα πια ευτυχώς(;) διατελεί υπό την προστασία της Ουνέσκο...
Το ίδιο συναίσθημα,το ξαναβρήκα αντικρύζοντας την συνοικία του Πέραν,όπου κάποτε ανθούσε ο ελληνικός πολιτισμός...
...το Φανάρι,με την Μεγάλη του Γένους Σχολή,και το πατριαρχείο...
...η εγκατάλειψη είναι φανερή, και έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με την πολυτέλεια που αντικρύζει κανείς στο τελευταίο παλάτι των σουλτάνων....
το "ντολμα μπαχτσέ σαράι"...
......................................................
Η Κωνσταντινούπολη,με αποχαιρέτισε με την αλαζονική ματιά της σύχρονης μεγαλούπολης,και με πόνεσε σαν "χαμένη πατρίδα"...
Σκοτσέζικο ντους αλλά τούρκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη τελείωσε οπότε μπορείς να αρχίσεις να σχεδιάζεις το επόμενο.
Φιλιά και καλό βράδυ
Ενα ταξίδι είναι συναρπαστικό όταν κρύβει εκπλήξεις Μόνο που τέτοιες εκπλήξεις σαν αυτές που περιγράφεις δεν είναι ευχάριστες .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην γειτονιά μου , είχα την ευκαιρία να συναναστραφώ με πολλούς έλληνες της Πόλης . Ακόμα και μ αυτούς που την εγκατέλειψαν μεσα στη δεκαετία του ΄60 . Οι περιγραφές σου , αν και κατά πολύ νεώτερες , ταιριάζουν απόλυτα .
Μακάρι , το επόμενο σου , να είναι ακόμα καλλίτερο , σε άλλους κόσμους , μαγικούς , ονειρεμένους .
Καλη νύχτα "Αγράμπελή" μας .
Εχοντας καταγωγη και απο τα μερη της Σμυρνης και απο τα μερη του Ποντου, παντα με πονουν κειμενα που διαβαζω. Και με αγγιξε πολυ αυτο που εγραψες στο τελος.
ΑπάντησηΔιαγραφή"χαμενη πατριδα"...
Καλο βραδυ!
Είδες που ειχα δίκιο;Να πάω και να συγχιστώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟυ φαίνεται πως δεν υπάρχει έλληνας που να μην έχει κλαψει πικρά μπαινοντας στην Αγια Σοφιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο θα ήθελα να ερχόσασταν! Έχω αγωνία ότι δε θα πατήσει κανείς κι ο χώρος που μας έδωσαν είναι τεράστιος…. http://abttha.blogspot.com/2009/05/20.htmlΠέστε το και σε άλλους… kai meta sviste to! efharisto!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛύκε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήναι,είναι αλήθεια...αυτό το ταξίδι τελείωσε!Μας περιμένουν άλλα,που μόλις ξεκινούν...
Καλό ξημέρωμα.
Αλέκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να πώ την αλήθεια,έφυγα για το ταξίδι ψύχραιμη και σχεδόν ψυχρή!Ίσως και γι'αυτό να έχει πιο μεγάλη σημασία η σύγχυση που έπαθα...
Αντώνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εικόνα της Παναγίας,(λέει ο θρύλος,)πάνω από το ιερό,την Πλατυτέρα,ποτέ οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να την σκεπάσουν!Την ημέρα την σοβάτιζαν,την νύχτα εκείνη αποκαλυπτότανε πάλι...
Βασίλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως....μάλλον δίκιο έχεις!
Καληνύχτα...
Κική,
ΑπάντησηΔιαγραφήπίστευα πως πια έχουν περάσει πολλά-πολλά χρόνια και πως θα παρέμενα ψύχραιμη.Δεν συνέβη όμως! Αλήθεια,μεγάλη πίκρα σου λέω...
_
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ τώρα γιατί ανησυχείς;Όλα θα πάνε καλά,θα το δείς!
........
Εγώ να δείς πόσο θάθελα να ερχόμουν!
Φιλί, και μια μεγάλη αγκαλιά, που τα παίρνει όλα!
Υπάρχουνε θρύλοι και "θρύλοι", άλλος ένας λέει ότι την Παναγία την σέβονται και αλλόθρησκοι πιστοί βέβαια, όπως και τον Αη Γιώργη ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλημέρα μου.
Λογικό είναι να υπάρχουνε θρύλοι και θρύλοι, αντιφατικοί, όσο η κυρίαρχη αντίληψη προσεγίζει τον "Γιάννη που φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη".
Tι έκανε άραγε τους Τούρκους να μετακινήσουν την πρωτεύουσα τους απο την Πόλη στην Αγκυρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ποιά αφορμή και ποιά αιτία;
την καλησπέρα μου, καλώς σε βρίσκω.