(Summertime)

Θα είναι απόγευμα και θα κοιμάσαι. Το δωμάτιο θα λούζεται σε χρυσοκόκκινο φως, τα λευκά σεντόνια θα μυρίζουν αντηλιακό Nivea  και το σώμα σου έρωτα και καλοκαίρι.

Θα σηκωθώ ήσυχα και θα γεύομαι ξυπόλητη  πεπόνι ζουμερό.  Από το ανοιχτό μπαλκονάκι στον Παγασητικό, θ αστράφτει η θάλασσα. Γυμνή και ελεύθερη θα δίνεται στην δύση, δεκάρα δεν θα δίνει για των ανθρώπων τις αόρατες, μάταιες, ασήμαντες ματιές. Στην αυλή ο μαυρούλης ξενοδόχος μας  θα καπνίζει ήσυχα, παρέα με την ξανθιά γυναίκα του με τα γαλάζια μάτια, και θα πίνουν παγωμένες λεμονάδες και καφέ  ελληνικό.

 Όταν ξυπνήσεις ένα αγιόκλημα θα πιάσει να μυρίζει δυνατά, θα σου δαγκώσω απαλά τα χείλη και μαζί, θα ρουφήξουμε λαίμαργα την ευωδιά του. Πίσω μας, το  βουνό θα θέλει να πνίξει  στο πράσινο τις  ανθισμένες  καστανιές χωρίς να το καταφέρνει , χιλιάδες αγριολούλουδα στην σκιά τους, ανύποπτα θα γοητεύονται  από μέλισσες και πεταλούδες, τα πόδια μας μπλεγμένα θα θαυμάζουν τον - βαμμένο στα χρώματα της δύσης- τοίχο  απέναντι, το καλοκαίρι θα κραυγάζει την δόξα και εμείς, μόλις που θα ανασαίνουμε, σιωπηλοί και μαγεμένοι..