(Μέρες που είναι,ας τις γλυκάνουμε λιγάκι:))
2-3 κουταλιές σούπας νέα φυτίνη
μισό φλιτζανάκι του καφέ κονιάκ
ένα πιατάκι του καφέ γεμάτο (με κορυφή) ζάχαρη (όχι άχνη)
αλεύρι γ.ο.χ. 1 κιλό περίπου (εμένα μου περισσεύει λιγάκι)
1 σακουλάκι άχνη
αμύγδαλα περίπου 300 γρμ ,ζεματισμένα σε νερό,ίσα να πάρουνε μια βράση,ξεφλουδισμένα και κομμένα με τα χεράκια σας,(αν σας βοηθήσει και μια καλή παρέα θα γίνουν οι κουραμπιέδες σας σίγουρα πιο νόστιμοι!)
Τα ψήνω στον φούρνο σε μέτρια θερμοκρασία έως ότου ροδίσουν.
Χτυπάω το βούτυρο & την φυτίνη στο μίξερ έως ότου ασπρίσει.Προσθέτω σιγά σιγά και την ζάχαρη συνεχίζοντας το χτύπημα.Κατόπιν το κονιάκ,τα αμύγδαλα και το αλεύρι ζυμώνοντας πια με τα χέρια.Η ζύμη να είναι μαλακή αλλά να μην κολλάει πολύ.Ψήνω στους 200 βαθμούς έως ότου ροδίσουν και πριν καούνε.Αφήνω να κρυώσουνε.
Αδειάζω την άχνη σε μια λεκανίτσα,ρίχνω μέσα 2 βανίλιες τις ανακατεύω καλά και «ντύνω» με την άχνη τους κουραμπιέδες μου…
Καλή επιτυχία!
λαχταριστοι φαινονται, σου το εχω πει ηδη..
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω παλι, καποια στιγμη βρεθηκα με μια συνταγη απο ''ποτισμενους κουραμπιεδες'', που δεν εχουν καμμια σχεση γευστικα με τους κλασσικους αλλα μου τους ζητουν τα παιδια καθε χρονο.. παλι και παλι..
ειναι πιο μαλακοι, πιο βουτυρατοι, πιο μπισκοτενιοι, και πιο ζουμεροι ;)))
Μου άνοιξες την όρεξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές!!!
Που να βρω εδω κάτω αγελάδα αλλά και να βρω, ούτε να την αρμέξω ξέρω ούτε να φτιάξω βούτυρο οπότε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κοιτάω την συνταγή, παίρνω δυο τρεις για το πρωί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέτος δεν θέλουν να φτιάξω αλλά δεν μου πάει. Αφού δεν βλέπουμε χιόνι εδώ, ας δούμε λίγο από άχνη.
Θα δούμε, εγώ γλυκάθηκα πάντως.
Καλές γιορτές και του χρόνου.
Στέλλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μεγαλύτερη απόδειξη επιτυχίας είναι όταν στο ζητούν κάθε χρόνο...πάλι και πάλι!
:)))
Ηφαιστίωνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σε κεράσω;
....
:)))
Λύκε μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήσφύρα εσύ και θα δεις!Δεν χρειάζεσαι αγελάδα...
Θαλασσένια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μια γλυκειά αίσθηση Χριστουγεννιάτικη...Πολύ γλυκειά όμως!
Καληνύχτα:))
Ναι!!! Αλλά μόνο έναν! Παχαίνουν πολύ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!!!
Από τούτου του βήματος θα ήθελα να διαμαρτυρηθώ διότι οι κουραμπιέδες είναι το αγαπημένο μου γλυκό (και χαίρομαι που όλοι οι άλλοι διαφωνούν μαζί μου και προτιμούν τα μελομακάρονα) αλλά οι γυναίκες του σπιτιού ακόμα δεν μου έχουν φτιάξει ούτε έναν... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήσχεδόν με έπεισες να φτιάξω κι εγώ! μαζί με το σεραφείμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήλοιπόν άκου πλάκα: ο μεγάλος μου γιος μάθαινε κάποτε γιαπωνέζικα (τα έχει παρατήσει τώρα), η γιαπωνέζα καθηγήτριά του, παραμονές χριστουγέννων μου έφερε κουραμπιέδες που είχε φτιάξει η ίδια.
της λέω: ω, σας ευχαριστώ πολύ, εγώ δεν φτιάχνω ποτέ.
μου απαντά: το ξέρω.
χα χα, μας πήραν χαμπάρι και οι γιαπωνέζοι, καταλάβατε;
τώρα μας πήρε χαμπάρι και το δντ, αλλά τέλος πάντων!
χρόνια πολλά!
Ηφαιστίωνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήπίστεψέ με,δεν θες να μείνεις μόνο στο ένα!
:)))
Καμηλιέρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι φήμες λένε πως όταν ένας άντρας μαγειρεύει, καμιά γυναίκα δεν μπορεί να του αντισταθεί!!!
Ιδού η ρόδος..
:))
(Κρίμα που δεν είμαστε πιο κοντά να δοκιμάσεις!)
Ελένη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι η πιο εύκολη συνταγή...Ίσως και η πιο νόστιμη ;-)
.....
να περάσεις όμορφα τις γιορτές!
χεχε Εντάξει τότε! Θα πάρω άλλο ένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιάμ μιάμ.....δεν ζεσταίνουν μόνο τη γλώσσα μας , αλλά και την καρδιά μας!!...καλημέρα Ντίνα μας ;-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρήνη μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές να έχεις!