Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

«Σαν δαμάσκηνο...»



Η δαμασκηνιά, στην άκρη της αυλής φυτρωμένη ήτανε, και έκανε παρέα στην κυδωνιά με το πυκνό φύλλωμα, την ίδια κυδωνιά στο κλωνάρι της οποίας είχα δει κάποτε να είναι κρεμασμένο το πασχαλιάτικο αρνάκι ανάποδα, και τον Θανάση τον χασάπη να το γδέρνει άφοβα. Από τότε μου έμεινε και η απέχθεια για το δέντρο αυτό, και παρ’ όλο που είχε καλή σκιά το καλοκαίρι και πολύ όμορφα λουλούδια την άνοιξη το απέφευγα, και όλη μου την προτίμηση στην δαμασκηνιά έριξα. Στην οποία δαμασκηνιά, κανείς και καμία σημασία δεν έδινε. Οι καρποί της, οι περισσότεροι χαλασμένοι και γεμάτοι σκουλήκια, πέφτανε στο χώμα πριν προλάβουνε να ωριμάσουνε και τροφή στα γουρουνάκια του γείτονα καταλήγανε. Ούτε και φύλλωμα αξιοπρόσεχτο είχε. Κάτι κατσιασμένα φυλλαράκια, ούτε λόγος για σκιά αξιόλογη. Δεν ξέρω πως επέζησε τόσα χρόνια εκεί, μάλλον κανείς δεν την πρόσεχε και καθώς πολλές δουλειές υπήρχαν που απασχολούσαν συνεχώς τους μεγάλους, ξέφευγε συνεχώς από το να αποφασίσει να την πριονίσει κάποιος και να τους απαλλάξει από την παρουσία της. Στα κλαδιά αυτής της δαμασκηνιάς, που απλωνότανε πάνω από έναν ψηλό τοίχο και  στον διπλανό κήπο έμπαινε, αγαπούσα συχνά να περνώ τα καλοκαιριάτικα μεσημέρια που ο ήλιος έκαιγε παντού εκτός από το σημείο εκείνο, προστατευμένο καθώς ήτανε από την σκιά του σπιτιού μου. Εκεί χάζευα σκοτώνοντας την ώρα μου,(διότι καθόλου δεν αγαπούσα τον μεσημεριανό ύπνο) και  ονειροπολούσα μόνη μου, περιμένοντας αφηρημένα να περάσει η ώρα. Είχε μια υπέροχη ευωδιά το δέντρο την ώρα εκείνη, οι καρποί του μοσχοβολούσανε σχεδόν ζεστοί, από τον ήλιο της ημέρας. Ξεδιάλεγα τότε τα λιγοστά γερά δαμάσκηνα, άγουρα και ώριμα μαζί, και τα έτρωγα με μεγάλη όρεξη. Ξινούτσικα τα μεν μου πικρίζανε την γλώσσα και μου προετοιμάζανε την γεύση για να απολαύσω καλύτερα τα άλλα.. εκείνα που ήταν πιο σπάνια και λιγοστά ,και που τα άφηνα για το τέλος τα ώριμα, με την σάρκα τους χρυσή,σχεδόν διάφανη, τόσο νόστιμα και μυρωδάτα που όμοιά τους ποτέ στην ζωή μου δεν ξανάφαγα Και το άρωμά τους, έχει τόσο βαθιά χαραχτεί στην ιστορία των αρωμάτων μου και τόσο αγαπημένο είναι που σαν θέλω να πω πως κάποιον πολύ τον αγαπώ, λέω πως  η μυρωδιά του σαν δαμάσκηνο είναι…


12 σχόλια:

  1. Έτσι αγαπούμε και εμείς τις ιστορίες σου, σαν δαμάσκηνο.
    Και τι εύηχη λέξη και ωραίο χρώμα.

    Καλό Πάσχα να έχεις μακριά από κυδωνιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και σαν δαμάσκηνο σε αγαπάμε!

    Να περάσεις καλά το Πάσχα!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγράμπελλη καλά καμώνεις τους μυρωδαμάσκηνους και μυρωδαμάσκηνές σου :)
    Καλή Ανάσταση θέλει πολλές φορές να το ευχηθούμε φέτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...τελικά κανένα παιδί δεν αγαπάει τον μεσημεριανό ύπνο το καλοκαίρι.... αντιθέτως το μεσημεριανό όνειρο στη δαμασκηνιά σου νομίζω πως δεν είναι και λίγοι αυτοί που το γευτήκανε.... κάπου αλλού στη σκιά ενός άλλου δέντρου... εγώ ας πούμε σ'αγαπώ σαν κληματαριά.... μάντεψε πια κληματαριά ...? ;-)δαμασκηνοαγραμπελάκι μου!!!!!!! φιλιά! ξ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Thalassenia,
    Σ' ευχαριστώ...μέσα από την καρδιά μου!Μια λαμπρή Ανάσταση να έχεις,Χρόνια Πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιαγιά Αντιγόνη,
    μου μυρίζεις και σύ σαν δαμάσκηνο νομίζω!
    Καλή Ανάσταση, με όσους αγαπάς,με υγεία και χαρά!
    Μια μεγάλη αγκαλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. roula karamitrou,
    Τους αγαπώ,γιαυτό Ρουλιώ,(ξέρεις τώρα!)
    Θα βάλουμε μια στάλα γλύκα να γλυκάνουμε την φετινή Ανάσταση...Πως κανακεύει η μάνα το παιδί της...
    Χρόνια Πολλά,σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμη(:)) ξ,
    Ναι γειά σου!όταν είναι μικρά έχουν τον "ακάτσωτο"! Σαν μεγαλώσουν τα πιάνουν οι νύστες!Τότε που πρέπει να ξυπνούν το πρωί για το σχολείο!Ξέρω-ξέρω,κάτι θυμάμαι και γω...
    Φιλιά προς το παρόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κοίτα που θα με κάνεις να τα συμπαθήσω... Τα είχα σιχαθει από μια επίσης σιχαμένη θεία που τα έτρωγε με το κιλό καθότι... δυσκοίλια. Κυριολεκτικώς και μεταφορικώς! Τα φιλιά μου τα πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Α,όλα κι όλα,καλή η δαμασκηνιά,αλλά και η κυδωνιά δεν πάει πίσω!Εκείνα τα ψητά κυδώνια,εεεε;;;;
    Είδες ο...λιχούδης;:)))

    Χρόνια Πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. koptoraptou μου,
    να ξεχάσεις τα της θείας σου και να θυμάσαι τα δικά μου,ναι...
    Σε καλησπερίζω,φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. VaD,
    Τα ψητά κυδώνια με το ζελεδάκι τους συνοδεία...πω-πω τι μου κάνεις!
    Καλά να είσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κερνάω κουβεντούλα...