Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

...το ποτάμι,που δίπλα του μεγάλωσα...

Στις όχθες του μεγάλωσα.Το σπίτι μου,δίπλα του σχεδόν βρίσκεται.Χειμώνα-καλοκαίρι,μόνιμη συντροφιά μας ο ήχος του.Όταν έβρεχε ψηλά στα βουνά τα νερά του,κατέβαιναν ορμητικά και θολά,κουβαλώντας ξύλα.πολλες φορές και πνιγμένα ζώα.Τα ξύλα τα μάζευαν οι νοικοκυρές,πολύτιμα αποκτήματα εύκολα συγκεντρωμένα, καθώς η θέρμανση τότε με ξύλα στις σόμπες γινότανε.Έτσι γεννήθηκε και η φράση"το ποτάμι,δεν κατεβάζει κάθε μέρα ξύλα" εννοώντας πως δεν υπάρχουν συχνά ευκαιρίες στην ζωή.
Μα η μεγάλη μας χαρά,το καλοκαίρι ήτανε.Τότε που όλη μέρα πλατσουρίζαμε στα νερά του,κρυφά ή φανερά από τις μανάδες μας.Σιγομουρμούριζε,και μας προ(σ)καλούσε να τρέξουμε για δροσιά και παιχνίδι!
Κάθε μεσημέρι όταν ο ήλιος έκαιγε και στο σπίτι σιωπητήριο εσήμαινε για τον απογευματινό ύπνο,όσο να περάσει η κάψα η πολλή και να δροσίσει το απογευματινό αεράκι,το σκάγαμε στα κρυφά, αφήνοντας τους άλλους να κοιμούνται, και με τους φίλους μας στα νερά του δροσιζόμασταν.Και ποτέ δεν καταφέρναμε εγκαίρως να επιστρέψουμε!Πάντα οι μανάδες μας ξύπναγαν πρίν τον γυρισμό μας,ο καυγάς απαραίτητος ήτανε και οι ξυλιές επίσης...Μα τίποτα δεν μπορούσε να μας αποσπάσει από εκεί!Η γοητεία του νερού,απόλυτη και απαιτητική,μας προ(σ)καλούσε στην ίδια αταξία πάντα.
Αυτό,(και πολλά άλλα),ήταν το "ποτάμι" που μεγάλωσα.Τώρα δεν υπάρχει πια!Μπουλντόζες στον βωμό της εξέλιξης ξερίζωσαν τα δέντρα, που τόσα μας μυστικά κρύβανε στις φυλλωσιές τους,για να κατασκευάσουν το καινούριο γεφύρι που θα συνοδέψει τις ζωές άλλων παιδιών που θα γεννηθούν δίπλα του.Εκεί που κάποτε ψυθύριζαν οι λεύκες το τραγούδι τους,και οι πεταλούδες του νερού ακούμπαγαν για να ξεκουραστούν,τώρα μηχανήματα με εκκωφαντικό θόρυβο εργάζονται για την εξέλιξη!

Δίκοπο μαχαίρι ο πολιτισμός...





25 σχόλια:

  1. Τί όμορφες εικόνες οι πρώτες και πόσο πικρή η τελευταία... είσαι τυχερή που μεγάλωσες εκεί. Δεν είμαι σίγουρη για τα παιδάκια που μεγαλώνουν τώρα. Ναι, δίκοπο μαχαίρι ο πολιτισμός και η τεχνολογία. Γιατί άλλο να το βλέπεις όμορφο συναισθηματικά κι άλλο να ζεις τις δυσκολίες των σημερινών απαιτήσεων της ζωής.

    Καλημέρα και καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έβαλα τα χέρια μου κι έβγαλα τα μάτια μου λέει ο λαός και ο άνθρωπος άλλοτε για λόγους εξέλιξης κι άλλοτε για λόγους κερδοκοπίας απομακρύνεται από τη φύση...
    Τυχερή που πρόλαβες να ζήσεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον που όσο κι αν το τραυματίσουν οι μπουλντόζες θα ζει πάντα μέσα στις αναμνήσεις σου.
    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με κάλυψαν τα παιδιά από πάνω και πιστεύω ότι κάποια μέρα θα τα πληρώσουμε πολύ ακριβά όλα αυτά και καμμιά τεχνολογία ή πολιτισμός δεν θα μας σώζει..
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης έχουμε γίνει.
    Και εμείς λίγο-πολύ, προλάβαμε να δούμε και να νιώσουμε κάτι από την ομορφιά της. Στις επόμενες γενιές, έτσι όπως πάει, δεν θα αφήσουμε ούτε φυλλαράκι...

    Καλημέρα, καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τουλάχιστον εχεις να θυμασαι κάτι υπέροχο... Τι να πούμε κι εμείς που μας μεγαλώσανε μέσα στις μεταλλικες ταράτσες και το γκρι βρωμιλί των κτηρίων της πρωτεύουσης; Όχι, για πες!
    Φιλιά και καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μην τις λησμονήσεις ποτέ αυτές τις εικόνες και τις θύμισες που σου φέρνουν στο μυαλό , αυτές και τις άλλες , όλες , κάτι θα έχεις κερδίσει .
    Καλησπέρα "Αγράμπελή" μας !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πανέμορφο τοπίο! Ας ελπίσουμε να μην τα καταστρέψουμε όλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κράτα μέσα στο νου και τη σκέψη σου αυτές τις εικόνες, καλή μου Αγράμπελη!
    Κανένας πολιτισμός δεν μπορεί να σου τις κλέψει απο εκεί μέσα!
    Θλίψη όμως με γεμίζει το γεγονός οτι τα παιδιά μας δεν θα ζήσουν ποτέ τέτοια παραμυθένια μέρη...
    η παραμυθού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στο βωμό της εξέλιξης ....
    σε λίγο απλώς όμορφες αναμνήσεις για κάποιους ...
    Καλό ΣΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μαριάννα,
    αυτή η πίκρα που λες,με πονάει...Είναι σαν να επιστρέφω μετά από χρόνια στο σπίτι που γεννήθηκα,και βρίσκω να το κατοικούν άλλοι...
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λύκε μου,
    οι αναμνήσεις μας,θησαυροί μας είναι,και κομμάτια του εαυτού μας!
    Καλό ξημέρωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αδαμαντία μου,
    έχουμε αρχίσει ήδη να το πληρώνουμε το κόστος της "εξέλιξης",,Κάποτε στο χωριό μου,τα σπίτια είχανε τόση δροσιά,που οι ξένοι που μας επισκέπτονταν θαρρούσανε πως το "air contition" ήτανε φυσική μας κατάσταση...Τώρα πιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Νατασσάκι μου,
    τρέμω για τις επόμενες γενιές!Τα παιδιά που μεγαλώνουν παίζοντας μπροστά σε μία οθόνη μοναχικά παιχνίδια με τρομάζουν...
    Μα ποτέ δεν ξέρεις! Μια αγαπημένη φίλη μου λέει,πως αυτά τα παιδιά,μεταλλαγμένα είναι,και πως όπως και νάχει, θα τα καταφέρουν μια χαρά!Και ελπίζω πως δεν θα τα ρημάξουμε όλα...
    ...
    φιλί :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Koptoraptou μας,
    έτσι ξεχωριστή που σε διαβάζω,αναρρωτιέμαι πως άραγε θα ήσουνα αν δεν μεγάλωνες μέσα στο τσιμέντο...
    .....

    Μπά,μου φαίνεται σε προτιμώ έτσι!
    Φιλί και αγκαλιά! Μεγάλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Kako,
    δεν ξεχνάω τίποτα!Όλα όσα έζησα, και τα καλά και τα άσχημα με απαρτίζουνε,και δικά μου είναι.Πήρα και έδωσα..έτσι είναι το παιχνίδι της ζωής...
    Καληνύχτα νάχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κική,
    οι πιο όμορφες εικόνες,στο μυαλό μου είναι.Μερικές φορές,τις βλέπω στα όνειρά μου..
    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μαίρη Σάββα,
    Σαν παραμύθι,έτσι όμορφα θα τις θυμάμαι εννοείται..
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Balidor,
    Κρίμα λέμε εμείς,άλλοι λένε μπράβο,άντε βγάλε νόημα!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. αθηνά,
    εσύ καλή μου εκεί που είσαι δεν σου λείπουν τα όμορφα! Τα φωτογραφίζες άλλωστε (πανεμορφα ομολογώ) συχνά...
    Πιάσε ένα φιλί!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κρίμα που τέτοια μέρη δεν μένουν κληρονομιά στα παιδιά και στα εγγόνια μας.Είμαι σίγουρη ότι θα κρατήσεις το όμορφο τοπίο για πάντα στην καρδιά σου! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μάτα,
    Μπορεί να γκρινιάζω και άδικα! Σκέφτομαι συχνά,πως όλες οι γενιές ανακαλύπτουν τους θησαυρούς τους,η κάθε μια στην εποχή της...Κάτι όμορφο έχει να θυμάται και ο παππούς και ο εγγονός!Και ας μην είναι τα ίδια που τους συγκινήσανε.
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σίγουρα δίκοπο μαχαίρι.. Κακά τα ψέματα με την έλευση του πολιτισμού διαλύθηκε η μεγαλύτερη ομορφιά στην φύση.. Υπέροχα λυτρωτικές φωτο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Roadartist:
    Αχ,δεν ξέρω...δεν ξέρω τίποτα πιά! Μα τέτοιες αλλαγές,οδυνηρές είναι!
    Καλό ξημέρωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κερνάω κουβεντούλα...